Vorige week ontdekte ik ratten onder het tuinhuisje. Ik ben meteen rattenvergif gaan halen bij de gemeente. Mijn buurman vertelde mij later dat rattenvergif ook gevaarlijk kan zijn voor mijn hond. Ik heb het vergif wel op een plaats gelegd waar mijn hond niet bij kan. Heeft mijn buurman gelijk?

Rattenvergif is heel efficiënt in het bestrijden van ongedierte, maar inderdaad ook uiterst gevaarlijk voor uw huisdier (zowel hond als kat). Zelfs als u het vergif op een plaats legt waar uw hond niet bij kan, moet u er rekening mee houden dat ratten het vergif kunnen verschuiven naar een plaats waar uw hond misschien wel bij kan. Bovendien zijn honden en katten dol op rattenvergif.

Als u ziet dat uw hond rattenvergif eet of als u vermoedt dat hij er van heeft gegeten, is het belangrijk om uw hond zo snel mogelijk te doen braken. U kan dit zelf doen door hem zout (een oplossing van keukenzout in water) toe te dienen of u kan naar uw dierenarts gaan, die uw hond een injectie zal geven om hem te doen braken. Via het braken zal het meeste vergif uit het lichaam verwijderd worden, maar in sommige gevallen is er toch al vergif opgenomen in de bloedbaan en kan uw hond toch nog ziek worden.

Rattenvergif zorgt er voor dat het bloed onvoldoende stolt. Ziekteverschijnselen treden meestal pas op na enkele dagen. Uw hond wordt kalmer, zijn slijmvliezen (zoals het tandvlees) worden bleker (wit i.p.v. roze) en hij wordt korter van adem.

Als uw dierenarts vermoedt dat uw huisdier rattenvergif heeft gegeten, zal hij de stollingstijd van het bloed onderzoeken. Deze bedraagt onder normale omstandigheden maximum 6 tot 8 minuten. Als het bloed na 15 minuten nog steeds niet is gestold, wijst dit er op dat het rattenvergif reeds in het lichaam werkzaam is. Er moet dan zo snel mogelijk tegengif (vitamine K) worden toegediend. Dit gebeurt rechtstreeks in het bloed. Als de stollingstijd opnieuw normaal is, kan de vitamine K verder via de mond worden toegediend. De behandelingsduur bedraagt minimum 6 weken. Een vroegtijdige stopzetting van de behandeling leidt meestal tot het hervallen van uw huisdier.